- vaikinti
- vai̇̃kinti vksm. Jauni̇̀ senùs vai̇̃kina.
.
.
vaikinti — vaĩkinti, ina, ino tr. RŽ 1. daryti suvaikėjusį: Riebumas ir saldumas žmogų vaĩkina Mrj. 2. vadinti suvaikėjusiu: Marti anytą vis vaĩkina Rmš. vaikinti; įvaikinti; suvaikinti … Dictionary of the Lithuanian Language
suvaikinti — suvaĩkinti tr. padaryti suvaikėjusiu: Laikas jį sugraužė ir suvaĩkino Vvs. vaikinti; įvaikinti; suvaikinti … Dictionary of the Lithuanian Language
vaikinimas — sm. → vaikinti … Dictionary of the Lithuanian Language
įvaikinti — įvaĩkinti tr. prisiimti vaiko teisėmis svetimą vaiką: Įvaĩkinant įvaĩkinamajam gali būti duota įvaĩkinančiojo pavardė DŽ. | prk.: Dievas sutvėręs jį (žmogų) ant savo paties paveikslo ir jį sau įvaikinęs A.Baran. vaikinti; įvaikinti;… … Dictionary of the Lithuanian Language